Колішні палацава-паркавы комплекс. Мястэчка Гарадзец, паводле працы поль-скага даследчыка Марэка Газдава («Тегу-torjum Dawnej Ziemi Brzeskiej»), упамі-наецца ў летапісах з 1287 г. Належала да Кобрынскай эканоміі, размяшчалася над Каралеўскім каналам (пасля 1846 г. канал называецца Дняпроўска-Бугскі).
Каля 1465 г. кобрынскімі князямі тут была пабудавана Ільінская царква. Ката-ліцкая парафія ўзнікла ў Гарадцы разам з узвядзеннем касцёла праз фундацыю караля Уладзіслава IV.
У 1563 г. у Гарадцы была праведзена каралеўская рэвізія, паводле якой упершы-ню з'явіліся запісы пра назвы вуліц Гарад-ца (Кобрынская, Прышахоцкая, Пінская, Грушаўская, Ілінская, Базарная і інш.).
У 1586 г. Гарадзец перайшоў па спадчы-не каралеве Ганне Ягелончык, дачцэ кара-левы Боны і Жыгімонта I Старога. Ганна, як і яе маці, была актыўнай і мэтанакіра-ванай у вырашэнні гаспадарчых і палітычных спраў, мела рэфарматарскі дух. Каб стымуляваць развіццё рамяства, гандлю і ў цэлым усіх гаспадарак, новая каралева 5 студзеня 1589 г. асабіста ўручыла Кобры-ну і Гарадцу прывілей на права самакіра-вання (Магдэбургскае права). Але Гарадцу не было дадзена права мець уласны магі-страт як адміністрацыйны орган улады.